Banner Maker

Demografía de LALÍN

O Concello de Lalín, cunha superficie de 326 quilómetros cadrados, é un dos municipios de maior extensión de toda Galicia e goza dunha situación privilexiada no corazón da Comarca de Deza, que aglutina a seis concellos (Lalín, Silleda, Rodeiro, Vila de Cruces, Dozón e Agolada) nun área de 987,7 quilómetros cadrados.


A súa situación xeográfica, no denominado "Quilómetro cero de Galicia" e equidistante das principais cidades, converte a Lalín nun importante enclave loxístico dentro da comunidade autónoma. Esta posición vantaxosa estase a reforzar aínda máis cos importantes investimentos en infraestructuras viarias, que permitirán reduci-lo tempo de conexión coas grandes capitais: Santiago de Compostela (25 minutos), A Coruña (50), Lugo (40), Ourense (25), Pontevedra (40) e Vigo (50).


A poboación do Concello de Lalín é de 20.453 habitantes e está dividida entre o núcleo urbano, onde hai máis de 10.000 veciños, e as 52 parroquias do rural: Albarellos, Alemparte, Alperiz, Anseán, Anzo, Barcia, Bendoiro, Bermés, Botos, Busto, Cadrón, Camposancos, Cangas, Castro, Catasós, Cello, Cercio, Cristimil, Doade, Donramiro, Donsión, Erbo, Filgueira, Fontecabalos, Galegos, Goiás, Gresande, Lalín, Lalín de Arriba, Lebozán, Lodeiro, Losón, Maceira, Madriñán, Méixome, Moneixas, Muimenta, Noceda, Palio, Palmou, Parada, Prado, Rodís, Santiso, Sello, Soutolongo, Val do Carrio, Vilanova, Vilatuxe, Xaxán, Xesta e Zobra.
Considerando o conxunto da Comarca de Deza, que abrangue ás xurisdiccións de Deza,Camba, Dozón, Carbia, Trasdeza e Valquireza, as cifras de poboación achéganse ós 50.000 habitantes. Esta comarca, situada no extremo setentrional da provincia de Pontevedra, linda ó oeste coa Comarca de Tabeirós-Terra de Montes, ó norte coas de Arzúa e Terra de Melide (A Coruña), ó leste coas de Chantada e A Ulloa (Lugo) e ó sur coa do Carballiño (Ourense).
No ámbito da natureza, o Concello de Lalín goza de envexables paisaxes, que son froito dun clima atlántico húmido, caracterizado pola súa alta pluviosidade e por unha temperatura media anual que xira en torno ós 12 graos centígrados. Esta demarcación, regada polas correntes dos ríos Deza, Arnego e Asneiro, ten os seus puntos máis elevados na Serra do Candán e nos montes do Coco e do Testeiro.







Na actualidade, este municipio conta cunha economía moi diversificada, posto que a tradicional actividade agrícola e gandeira foi abrindo portas progresivamente nas últimas décadas a un sector industrial en expansión, principalmente puxante nas ramas do téxtil, do aluminio e da construcción.
Esta diversificación tamén ten unha traducción xeográfica, posto que no núcleo urbano e nas parroquias colindantes atópanse tódolos servicios e a maior parte das industrias -situadas maioritariamente nos dous polígonos existentes-, mentres que na zona eminentemente rural a economía segue a estar baseada nas explotacións agropecuarias, que aproveitaron a riqueza da comarca para modernizarse e facerse máis competitivas.

As condicións socioeconómicas, a súa localización xeográfica e o apoio institucional proxectan a Lalín como un municipio con grandes expectativas de crecemento. Neste proceso, un dos factores determinantes será a mellora das infraestructuras, como a autoestrada Santiago-Ourense, ou a posta en marcha de novos servicios, como a Cidade do Transporte -recentemente inaugurada-, dous novos aparcadoiros soterrados na vila -en proceso de licitación-, o proxectado aeródromo deportivo ou a remodelación do pavillón polideportivo e do estadio de fútbol.
Esta puxante situación do municipio lalinense tamén se ve reflectida no interese comercial amosado por grupos empresariais como Eroski, que proximamente asentará na zona unha grande área con establecementos comerciais e de ocio. Ó mesmo tempo, varios empresarios de Lalín tamén iniciaron os trámites urbanísticos para construír outra alternativa lúdica e comercial exclusivamente con financiamento dos empresariado local.


No apartado festivo, a Feira do Cocido, que se celebra cada ano no domingo anterior ó Entroido, é o máximo expoñente do Concello de Lalín. Nas 34 edicións da súa historia, este evento gastronómico foi gañando pulo ata converterse nunha das festas máis importantes -senón a que máis- do calendario lúdico galego. A súa sona mesmo alcanza xa repercusión en foros internacionais, un feito ó que contribuíu o esforzo promocional realizado dende o concello.
Outra das feiras senlleiras é a do cabalo, que se celebra na primeira semana do mes de abril e sirve para que cabaleiros e gandeiros de toda Galicia acudan a participar nas diferentes actividades e competicións. Por outra banda, os días 3 e 18 de cada mes o Campo da Feira Vello acolle os tradicionais mercadiños.
No capítulo festivo tamén destacan as celebracións de carácter relixioso, como as festas patronais na honra da Virxe das Dores, que se celebran o terceiro domingo de setembro, ou a romaría do Corpiño, que se celebra os días 23 e 24 de xuño na parroquia de Santa Baia de Losón. A esta romaría, unha das máis famosas de toda Galicia, acoden devotos de infinidade de lugares coa confianza de que a Virxe espantará dos seus corpos e mentes aqueles problemas e enfermidades que se lle escapan á medicina.
Conta a lenda que no século X, nunha cova do monte Carrio vivía un ermitaño moi apreciado que ó morrer foi soterrado polos veciños, que ocultaron o corpo incorrupto antes de escapa-la invasión dos árabes. A pista do escondite do corpo perdeuse ata que unha tarde foi descuberta por uns nenos pastores, que se viron atraídos polo estraño resplandor que saía dunha cova. O denominado lugar "do corpiño" sinalábao a propia Virxe co Neno Xesús nos seus brazos



Ver mapa más grande

SEGUIR LEYENDO

Lalín (Terra sen Límites)






cunha alameda no seu contorno

Plano do proxecto 16/04/2008 O alcalde de Lalín, José Crespo, reuniuse co equipo directivo do colexio Manuel Rivero e membros da xunta directiva da ANPA para avanzarlles o proxecto municipal para reordenar dos equipamentos públicos existentes no entorno deste centro de ensino.
Os colexios contarán cun programa de hábitos de vida saudable

Pilar López cos directores 16/04/2008 A concelleira de Saúde Pública, Pilar López, acordou cos directores dos centros de infantil e primaria de Lalín organizar para o vindeiro curso unha semana de actividades en cada colexio centrada na difusión de hábitos de vida saudables.
Modificación do PXOM para os nucleos rurais afectados polo TAV

Os concelleiros na presentación 16/04/2008 Os concelleiros Román Rodríguez e Antonio Rodríguez informaron que o Concello de Lalín iniciará os trámites para levar adiante unha modificación puntual do PXOM para ampliar as zonas calificadas de solo de núcleo rural afectadas polas obras do TAV.
O IV Curso de Verán de Igualdade recibe 6.000 euros da USC
15/04/2008 As datas estimadas de matrícula, que se poderá formalizar de maneira presencial ou on-line estarán en torno ao 22 ou 23 de maio
O 28 de abril comeza o programa de Formación Ocupacional
12/04/2008 Fe Cortizo indica que "as persoas interesadas en participar poden realizar a súa solicitude na oficina de emprego de Lalín e que son requisitos para participar ser maior de 16 anos e estar inscrito como desempregado/a no servizo público de emprego"






SEGUIR LEYENDO

Galicia


Galicia:

Galicia (en gallego, Galicia —denominación oficial— o Galiza[2] ) es una comunidad autónoma española, situada al noroeste de la Península Ibérica. Geográficamente, limita al norte con el mar Cantábrico, al sur con Portugal, al oeste con el océano Atlántico y al este con el Principado de Asturias y Castilla y León (provincias de Zamora y de León).
A Galicia pertenecen el archipiélago de las islas Cíes (formado por la isla del Faro, isla de Monteagudo y la isla de San Martiño), el archipiélago de Ons (formado por la isla de Ons y la de Onza), el archipiélago de Sálvora (formado por las islas de Sálvora, isla de Vionta y Sagres), así como otras islas como Cortegada, Arosa, las Sisargas, o Malveiras; la mayor parte de las cuales pertenecen al Parque nacional de las Islas Atlánticas.
El himno de Galicia se refiere a Galicia como nación de Breogán. El Estatuto de autonomía, en su artículo primero, define a Galicia como una nacionalidad histórica.

Denominación :

En la Antigüedad los griegos la llamaban kaleikói (καλλαικoι), que era el nombre con que sus habitantes se conocían a sí mismos. El topónimo procede de la denominación de los pobladores celtas que arribaron en dos oleadas sucesivas, la primera en torno al 1800 adC y la segunda en torno al siglo IV adC (celtas de Hallstatt). El topónimo evolucionó a Gallaecia bajo la administración romana. En la época medieval se constituyó como reino independiente, con el nombre de Reyno de Galicia formando parte posteriormente del Reino de León, aunque mantuvo su carácter formal de reino (Reyno de Galicia) el territorio de la actual comunidad autónoma hasta la división territorial de 1833, momento en el cual se crearon las actuales provincias gallegas, y desaparecieron formalmente los antiguos reinos. En el período transicional entre la Edad Antigua y la Edad Media la Galicia fue llamada ocasionalmente Suevia debido a que en este territorio fue el centro en el cual se establecieron las etnias invasoras de los germanos suevos ( o suavos).

Lenguas :

Los dos idiomas oficiales de Galicia son el gallego y el castellano. El gallego es reconocido como lengua propia de Galicia en su estatuto. El gallego tiene con el portugués un tronco común (galaico-portugués).
Un movimiento lingüístico minoritario (el reintegracionismo) sostiene que el gallego y el portugués sólo son diferentes variedades del mismo idioma gallego-luso-brasileño y que la actual separación de la normativa portuguesa y la normativa oficial gallega sólo se debe a la castellanización normativa del gallego (única variedad galaicoportuguesa con ortografía semejante a la del castellano). Otro argumento a favor de ello es el hecho de que, según muchos lingüistas{[cita requerida], la diferencia entre el gallego y el portugués es aproximadamente la misma que separa las dos variedades del neerlandés[cita requerida]: holandés y flamenco (que incluso comparten la ortografía).
Recientemente se ha hallado el documento más antiguo escrito en gallego que se conserva, el cual data del año 1228, se trata del “Foro do bo burgo do Castro Caldelas” otorgado por Alfonso IX en abril de dicho año a la villa orensana de Allariz.

EL CAMINO DE SANTIAGO EN GALICIA

El descubrimiento del sepulcro del apóstol Santiago el Mayor, a principios del siglo IX, generó pronto una multitudinaria corriente de peregrinación hacia su emplazamiento, en lo que hoy es la ciudad gallega de Santiago de Compostela. Esta afluencia acabó formando, desde los más diversos puntos de Europa, una densa red de itinerarios conocida, en su conjunto, como el Camino de Santiago –o Ruta Jacobea–.
Los momentos de mayor apogeo de la peregrinación se produjeron en los siglos XI, XII y XIII con la concesión de determinadas indulgencias espirituales. Pero esta corriente se mantuvo, con mayor o menor intensidad, a lo largo de los restantes siglos. Desde la segunda mitad del siglo XX el Camino de Santiago vive un nuevo renacer internacional que combina su tradicional acervo espiritual y socio-cultural con su poder de atracción turística y como renovado lugar de encuentro abierto a todo tipo de gentes y culturas. Tradicionalmente, los períodos de mayor afluencia de peregrinos y visitantes en el Camino coinciden con los Años Santos Compostelanos, que se celebran cada 6, 5, 6 y 11 años –el próximo será en 2004–, pero cualquier año y momento es idóneo para realizar algún itinerario de esta ruta y visitar su ciudad meta, Compostela.




Ver mapa más grande

SEGUIR LEYENDO

Información Turística (Asturias)


Limpias, bien conservadas, acogedoras, así aparecen las ciudades asturianas a los ojos del visitante. El urbanita que quiera adentrarse en el Paraíso Natural podrá descubrir los encantos turísticos de Asturias comenzando por nuestras ciudades, donde se combinan las costumbres y tradiciones más arraigadas con el dinamismo y desarrollo cultural, económico y social del siglo XXI.

Su potencial como destino de congresos y reuniones es innegable. Las Ciudades de Asturias, a menos de 20 minutos de distancia entre cada una de ellas, ofrecen equipamentos únicos, servicios profesionales de contrastada solvencia, oferta alojativa de primer orden y la posibilidad de disfrutar de lleno del Paraíso Natural.

Seleccione una ciudad para centrar su búsqueda:







Museos:




Los museos son instituciones abiertas al público, cuya finalidad consiste en la adquisición, conservación, estudio y exposición de los objetos que mejor ilustran las actividades del hombre, o culturalmente importantes para el desarrollo de los conocimientos humanos. Muchos son los pueblos, villas y ciudades de Asturias que cuentan con museos y colecciones de distinta naturaleza y procedencia, como son el Museo de la Sidra, el de la Gaita, el MUMI (Museo de la Minería y de la Industria), los museos etnográficos que se reparten por toda la geografía asturiana y recogen las tradiciones y el pasado de Asturias....

Localización:


1- Oscos - Eo
2- Parque Histórico del Navia
3- Fuentes del Narcea
4- Comarca Vaqueira
5- Camín Real de la Mesa
6- Montaña Central
7- Valle del Nalón
8- Bajo Nalón
9- Cabo Peñas
10- Comarca Avilés
11- Oviedo
13- Gijón
14- Comarca de la Sidra
15- Oriente de Asturias





Ver mapa más grande

SEGUIR LEYENDO

Formulario

Solo +18

Entra tu Email

FeedBurner

Chat

EL MEJOR BLOG DE ASTURIAS Y GALICIA